گل دخترم مهگل،آقا پسرم مهیار

صبح روز 96/11/7 وقتی از خواب پاشدیم صحنه خیلی قشنگی دیدیم برفی اومده بود که تو ده بیست سال اخیر بی سابقه بود تقریبا سی چهل سانت برف اومده بود ما هم بدون معطلی سریع صبحونه خوردیم و رفتیم برف بازی و یه آدم برفی خوشگل درست کردیم.چه روز خوبی بود و چقدر خوش گذشت از همه مهمتر شما عزیزانم انقدر ذوق داشتید و خنده هاتون برامون از همه چی با ارزشتر بود ...

صبح روز اول مهر اولین روزی که پسر گلم و دختر قشنگم رفتن مدرسه خوشگلای بابا چند وقتی سرم شلوغ بود و نتونستم براتون مطلب بنویسم ولی ایشالله اگه زنده باشم تصمیم گرفتم که دیگه مرتب براتون مطلب بنویسم و ثبت خاطرات کنم اصلا باورم نمیشه که به سنی رسیدید که وقت مدرسه رفتنتون شده خدایا شکرت که هر چند سختی هم داشت ولی کمک کردی که بیشتر با چشیدن شیرینی های زندگی دسته گلهام به این سن برسن خودت کمک کن از این به بعدش هم با سلامتی و دلخوشی سپری بشه و شاهد موفقیت های بچه های نازم باشیم خدایا صد هزار مرتبه شکرت...